sielpia

 

Ziemia Świętokrzyska jest bardzo malowniczą i niezmiernie atrakcyjną krainą. Znajduje się tam wiele miejsc które warto zwiedzić. Godne polecenia ciekawe miejsca to: Święty Krzyż i Nowa Śłupia, Święta Katarzyna, ruiny zamku w Chęcinach i Jaskinia Raj, Oblęgorek z Muzeum Henryka Sienkiewicza, Zagnańsk i dąb Bartek, Skansen Wsi Kieleckiej w Tokarni, zamek Krzyżtopór. Będąc w miejscowości Sielpia Wielka trzeba też odwiedzić Muzeum Zagłębia Staropolskiego, gdzie znajduje się unikatowe - największe w Europie koło napędzane siłą przepływającej wody (ma prawie 9 metrów średnicy). W Sielpi Wielkiej znajduje się też 60 hektarowy zalew rekreacyjny z piaszczystymi plażami. W sezonie letnim jest on strzeżony przez ratowników WOPR. Właśnie w tym atrakcyjnym miejscu, nad brzegami zalewu Sielpińskiego domki letniskowe oferuje do wynajęcia w wakacyjnych miesiącach Ośrodek Wypoczynkowy Regent. Ośrodek dysponuje nowymi i komfortowymi domkami letniskowymi które będą wygodne i odpowiednie dla grup rodzinnych od czterech do sześciu osób. Sielpia to atrakcyjne turystycznie miejsce znajdujące się w części północnej kieleckiej ziemi. Od szeregu już lat przyjeżdżają na wakacje do Sielpi turyści nawet z najodleglejszych zakątków naszego kraju. Co przyciąga do Sielpi Wielkiej tylu gości? W pierwszej kolejności wymienić trzeba atrakcyjny zbiornik wodny, nowoczesna baza turystyczno-noclegowa, przyjemna aura, świeże i czyste powietrze oraz miła atmosfera. Co jeszcze można robić w Sielpi? Jak w wielu kurortach letnich podczas wakacji będzie czekać na Państwa wiele atrakcji a wśród nich: park linowy (wyśmienita rozrywka dla dorosłych i dla dzieci),  letnie kino (gdzie odbywają się liczne występy artystyczne i można posłuchać muzyki na organizowanych tam koncertach), centrum rozrywkowe z kawiarenkami i restauracjami (wieczorami można zabawić się na disco lub dancingu) a turyści preferujący bardziej czynnie spędzać wolny czas będą mogli wybrać się na jeden z kilku szlaków turystycznych na wycieczką pieszą lub rowerową.  Zapraszamy jeszcze raz na wakacje rodzinne do tej małej kieleckiej miejscowości. 

 

 

 

Ośrodek Wypoczynkowy Regent

Ul. Dorzeczna 10 Sielpia Wielka

Woj. Świętokrzyskie

Tel. 502614642

www: sielpiadomki.pl

 

 

SIELPIA

 

Sielpia Wielka to atrakcyjne turystycznie miejsce w północnej części Ziemi Kieleckiej. Ośrodek Wypoczynkowy Regent w Sielpi zapewnia przyjemną aurę oraz miłą atmosferę. Tam znajduje się malowniczy 60 hektarowy zbiornik wodny z piaszczystymi plażami. Jak w wielu kurortach podczas wakacji, tak również tutaj wczasowicze znajdą nie tylko bazę noclegową ale i wiele atrakcji, a wśród nich: wypożyczalnie kajaków i rowerków wodnych, park linowy, kino letnie (gdzie odbywają się koncerty i występy artystyczne), centrum rozrywkowe z kawiarenkami i restauracjami, a dla preferujących czynny wypoczynek - liczne szlaki turystyczne przebiegające przez letnisko Sielpia. Ziemia Świętokrzyska jest bardzo malowniczą i niezmiernie atrakcyjną krainą.

Zapraszamy jeszcze raz na wakacje do Sielpi Wielkiej. 

 

 

Copyright © OW Regent

 

Województwo Świętokrzyskie. Co warto zwiedzić? Atrakcyjne miejsca. Trochę historii.

 

A) MUZEA:

 

 1. Sielpia Wielka koło Końskich, Muzeum Staropolskiego Zagłębia Przemysłowego,

 2. Oblęgorek koło Kielc, Muzeum Henryka Sienkiewicza,

 3. Kielce - Pałac Biskupów Krakowskich - Muzeum Narodowe,

 4. Kielce - Muzeum Zabawek i Zabawy (największe i najstarsze w Polsce), - gdzie znajdują się takie eksponaty jak: porcelanowe lalki, ołowiane żołnierzyki, koniki bujane, marionetki teatralne, modele samochodów i samolotów oraz tysiące innych zabytkowych zabawek,

 5. Tokarnia koło Chęcin, Skansen Wsi Kieleckiej,

 6. Jędrzejów, Muzeum im. Przypkowskich (muzeum zegarów),

 7. Nowa Słupia, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego

 8. Skarżysko Kamienna- Muzeum Orła Białego. 

9. Modliszewice. Muzeum Motoryzacji Polskie Drogi.

 

B) ZABYTKI:

 

 1. Chęciny k. Kielc, ruiny zamku,

 2. Jędrzejów, zespół klasztorny Cystersów,

 3. Kielce, katedra Wniebowzięcia NMP,

 4. Koprzywnica, pocysterski zespół klasztorny,

 5. Opatów, kolegiata św. Marcina,

 6. Szydłów, średniowieczny zespół miejski,

 7. Ujazd k. Opatowa, ruiny zamku Krzyżtopór,

 8. Wąchock, zespół klasztorny Cystersów,

 9. Wiślica, kolegiata Narodzenia NMP,

 10. Bodzentyn i znajdujące się tam ruiny zamku biskupów krakowskich,

 11. Św. Krzyż z najstarszeym sanktuarium na ziemiach polskich, (od 1000 lat są tam przechowywane i czczone Relikwie Krzyża Świętego).

 

 

C) INNE OBIEKTY:

 

 1. Bartków k. Zagnańska, dąb "Bartek",

 2. Kielce, rezerwat "Kadzielnia",

 3. "Jaskinia Raj",

 4. Bałtów, Park Jurajski,

 5. Krzemionki k. Ostrowca Św., rezerwat archeologiczny,

 6. Michniów k. Suchedniowa, Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskiej,

 7. Wykus k. Wąchocka, rezerwat "Wykus" i cmentarz partyzancki,

 8. Krajno Zagórze nieopodal Św.Katarzyny. Sabat Krajno - Park rozrywki i miniatur,

 9. Św. Katarzyna z tąd można wejść na szczyt Łysicy,

 10. Św. Krzyż z platformą widokową nad gołoborzem,

 11. Pacanów - Europejskie Centrum Bajki im. Koziołka Matołka.

 

Przepiękne, stare lasy sosnowe, pachnące żywicą zapewniają nie tylko krystaliczne powietrze obfitujące w olejki eteryczne – prawdziwy eliksir dla naszych płuc, ale również są rajem dla grzybiarzy. Las w Sielpi wciąga i relaksuje. Zmęczeni gwarem wielkich miast chętnie szukamy chwili ciszy i wytchnienia na łonie natury.

 

 

_____________________________________________________________________

SIELPIA

 

Sielpia Wielka to typowa miejscowość proponująca noclegi wakacyjne (nad wodą) która usytuowana jest na północy województwa świętokrzyskiego. Jej walory od lat dostrzegają turyści nie tylko z kraju. Piękne sosnowe lasy, rzeka Czarna Konecka, oraz 60 hektarowy zalew to tylko niektóre atrakcje miejscowości Sielpia Wielka. Dobrze rozwinięta baza noclegowa (domki letniskowe, ośrodki wypoczynkowe) , gastronomiczna, oraz rozrywkowa (dyskoteki, dancingi) sprawia że Sielpia co roku gości coraz więcej turystów. Nad zalewem znajduje się ponad 60 ośrodków wypoczynkowych  są też wypożyczalnie sprzętu wodnego (kajaki, rowerki wodne, łódki), parki linowe, kino letnie (gdzie odbywają się liczne koncerty i występy artystyczne) , przytulne bary i restauracje. Dla lubiących czynny wypoczynek szczególnie polecam wyprawę pieszą lub rowerową szlakiem niebieskim z Sielpi do miejscowości Piekło (4km.) gdzie znajduje się rezerwat przyrody nieożywionej, Niebo (6km.) a stąd już tylko 3 km. do Końskich. Od strony ujścia zalewu godne zwiedzenia jest również Muzeum Zagłębia Staropolskiego z największym kołem wodnym w Europie (8,5 metra średnicy). Otoczenie lasów sosnowych sprawia że Sielpia Wielka w miesiącu wrześniu staje się doskonałą bazą wypadową dla grzybiarzy.

Ośrodek Sielpia Wielka - odległości:

 

10 km. od miejscowości Końskie,

35 km. z Kielc,

80 km. z Radomia,

110 km. z Częstochowy,

110 km. od Łodzi,

140 km. z Krakowa,

145 km. z Warszawy,

165 km. z Katowic.

 

Odrobina historii:

 

Podczas 2 wojny światowej otaczające Sielpię lasy i miejscowości były niemymi świadkami tragicznych wydarzeń wojennych lat. Na tych terenach działał oddział m.in. legendarnego mjr. Henryka Dobrzańskiego - "Hubal" i ugrupowań partyzanckich: mjr. Jana Piwnika - "Ponury" (Cichociemny),  por. Waldemara Szwieca - "Robot" (Cichociemny) i oddział Antoniego Hedy - "Szary" . Dziś miejsca walk i męczeństwa upamiętniają pomniki i liczne tablice pamiątkowe. Obecnie Sielpia Wielka to najchętniej wybierany kurort na wakacje i wczasy w województwie świętokrzyskim.

 

 

______________________________________________________________________

Zalew w Sielpi - jak się zaczeło

Historia zalewu w Sielpi sięga lat 60 ubiegłego wieku. Na rzece "Czarnej Koneckiej" z inicjatywy ówczesnych władz powstał zalew rekreacyjny z bogatą infrastrukturą turystyczną. Inicjatorem tego przedsięwzięcia były władze komunistyczne na czele z Mieczysławem Moczarem -  wiceministerem spraw wewnętrznych PRL  i koneckim posłem na sejm Stanisławem  Kluskiem. Do prac przy zalewie zostali wyznaczeni żołnierze Wojsk Ochrony Pogranicza, wspierani przez harcerzy koneckich. W 1962 roku nastąpiło oficjalne otwarcie zalewu "Sielpińskiego". Od samego początku zalew w Sielpi cieszył się ogromną popularnością.

 

 

Zalew w Sielpi

 

Co roku nad zalew "Sielpiński" na wczasy przyjeżdżają tysiące turystów. Przez długi czas trwały spory o własność gruntów na których znajduje się zalew. W/w tereny przez dziesiątki lat należały do Skarbu Państwa, co skutecznie uniemożliwiało przeprowadzanie większych inwestycji i prac przy zbiorniku wodnym. Szczęśliwie pod koniec sierpnia 2012 r.  zostało podpisane porozumienie ze Skarbem Państwa  i od tego czasu Gmina Końskie jest prawnym właścicielem terenów na których znajduje się zalew "Sielpiński". Już można zaobserwować liczne inwestycje. Zostały zbudowane nowe parkingi. Zachodnia część lini brzegowej zalewu została gruntownie zmodernizowana, powstała kładka przy moście, modernizacja drogi nr 728 na odcinku Sielpia - Końskie a w ramach projektu "Trasy rowerowe w Polsce Wschodniej” powstała ścieżka rowerowa, która łączy zalew z odległym o 8 km miastem Końskie. Zalew "Sielpiński"został pogłębiony a molo zmodernizowane teraz jest na betonowych podporach w celu prawidłowej cyrkulacji wody. Na zbiorniku znajdują się dwie malownicze  wysepki, do których można  dopłynąć rowerkiem wodnym lub kajakiem. Molo będzie docelowo doprowadzone do wysepki z atrakcyjną kawiarenką. Jest to miejsce bardzo chętnie wybierane miejsce na spacery przez wczasowiczów. Podczas słonecznych dni, szerokie piaszczyste plaże od strony ośrodków wypoczynkowych i jedna od strony dawnego pola namiotowego wypełniają się po brzegi. Przy zalewie obok plaż są liczne lokale gastronomiczno-rozrywkowe.

Zalew w Sielpi

Zalew w Sielpi Wielkiej jest też atrakcją dla wędkarzy. Można w wodach zalewu złowić tutaj leszcza, płoć i ukleje, ale też trafia się całkiem ładny karp, kleń czy amur. Z drapieżnych ryb łapany też bywa okoń, szczupak a nawet sandacz. Zalew "Sielpiński" powstał na rzece "Czarnej Koneckiej", która jest dopływem rzeki "Pilicy" i meandrując pośród sosnowych lasów i łąk tworzy wyśmienite pejzaże. Dolina rzeki "Czarnej Koneckiej" to miejsce o atrakcyjnych walorach krajobrazowych i przyrodniczych więc nie może dziwić fakt, że te tereny są objęte ochroną "Natury 2000". Na obszarach tych występuje wiele rzadkich i chronionych gatunków zwierząt i roślin. Można spotkać tutaj wydry, bobry, żurawie, bociany czarne, krwawodzioby i jeszcze wiele innych chronionych gatunków.

 

SZLAKI TURYSTYCZNE W SIELPI

 

 

Sielpia ścieżki turystyczne

 

PIESZE:

 

Niebieski szlak turystyczny.

 

- Sielpia – Piekło (4,5 km)

– Niebo (6,5 km

– Końskie (13,5 kim)

– Stara Kużnica (22,5 km)

– Rezerwat „Skałki Piekło pod Niekłaniem” (37,5 km)

- Sielpia – Gruszka (16,5 km)

– Kuźniak (23,5 km)

 

Czerwony szlak turystyczny.

 

-  Sielpia – Ruda Maleniecka (11 km)

– Maleniec (20 km)

– Rezerwat „Diabla Góra” (42 km)

- Sielpia – Czarniecka Góra (20 km)

– Stąporków (23 km)

– Szałas (40 km)

– Rezerwat „Górna Krasna” (49 km)

 

ROWEROWE:

 

Zielony szlak rowerowy.

 

- Sielpia - Miedzierza (6 km)

- Krasna (21 km)

- Serbinów (25,5 km)

- Luta (40 km)

- Czarniecka Góra (56 km)

 

Niebieski szlak rowerowy.

 

- Sielpia - Dziebałtów( 3 km)

- Maleniec (17,5 km)

- Żarnów (30 km)

- Sielpia - Piekło (5 km)

- Niebo (7,5 km)

- Czarniecka Góra (25km)

- Stąporków (27,5 km)

- Niekłań Wielki (33,5 km)

- Antonów  (41 km)

 

Żółty szlak rowerowy.

 

- Sielpia - Piekło (5 km)

- Czarniecka Góra (15,5 km)

- Stąporków  (18 km) połączenie ze szlakiem niebieskim

 

Czerwony szlak rowerowy w Sielpi

 

Sielpia - Piekło ( 6 km)

- Stara Kuźnica (21 km)

- Barycz (28 km)

- Proćwin (31,5 km)

- Modliszewice  (33 km)

- Sielpia (45 km)

 

Czarny szlak rowerowy.

 

- Sielpia - Miedzierza (5,5 km)

- Oblęgorek (23 km)

- Sielpia - Dziebałtów (4 km)

- Kazanów (9 km)

- Modliszewice (13 km)

- Proćwin (15 km) połączenie ze szlakiem czerwonym

- Końskie (19 km)

 

SIELPIA HISTORIA

 

Zabytki w Sielpi - kilka informacji.

 

 

 

Pisząc o historii Sielpi skupiamy się głównie na powstałym z inicjatywy wybitnego reformatora  Stanisława Staszica, współpracującego z księciem Franciszkiem Ksawerym Druckim-Lubeckim, robotniczego miasteczka w Sielpi Wielkiej (z osiedlem pracowniczym, szpitalem a w 1853 roku uruchomiono szkołę elementarną). Oczywiście nie sposób pominąć jednego z największych zakładów Staropolskiego Okręgu Przemysłowego w skład którego wchodziła walcownia i pudlingarnia z największym w Europie kołem wodnym. W roku 1843 w Sielpińskiej fabryce zainstalowano pierwszą w Królestwie Polskim turbinę wodną wg. projektu Filipa de Girarda (założyciel fabryki lniarskiej w Żyrardowie).

Jednak niewiele można przeczytać o historii Sielpi Małej, w której to w latach 60-tych ubiegłego stulecia utworzono cieszący się dużą popularnością kurort. Pierwsze wzmianki o tej wsi pochodzą z XVIII w. Nie wiadomo skąd pochodzi nazwa Sielpia (pochodzenie nazwy miejscowości nie zostało wyjaśnione). Na terenie obecnej Sielpi Wielkiej (znajdującej się po drugiej stronie zalewu) istniała mała wieś o nazwie Wólka Dziebałtowska, której grunty wraz z częścią Sielpi Małej zostały wykupione z rąk prywatnych przez rząd pod budowę fabryki wraz  z całą infrastrukturą. Do czasu budowy Sielpia, położona wśród lasów sosnowych nie różniła się niczym od większości wsi uzależnionych od wielkiej własności, a jej mieszkańcy zmuszeni byli do odrabiania pańszczyzny. Stan ten zmienił się gdy w 1838r. Bank Polski, finansujący budowę zakładu, zawarł z Rządem Gubernialnym Sandomierskim kontrakt o dzierżawie pańszczyzny na rzecz fabryk żelaznych. Powstały zakład zakłócił życie mieszkańców tej spokojnej okolicy. Skarżyli się, że wybicie kanału fabrycznego i uregulowanie koryta rzeki Czarnej spowodowało osuszenie terenu i zanikanie łąk, zabrano im najlepsze grunty a poza  zmniejszeniem pańszczyzny nie dostali żadnego odszkodowania. Oprócz tego stracili tzw. niwy czyli użytkowane w lasach kawałki gruntu. Istnieją wzmianki, że w Sielpi był drewniany dwór z zabudowaniami folwarcznymi (rozebrany w 1848r. ze względu na zły stan), tartak, suszarnie,  młyn wodny oraz   browar – do dnia dzisiejszego nad rzeką Czarną można spotkać dziko rosnący chmiel (uprawiany dawniej przez chłopów na potrzeby browaru).

 Mapa historyczna obszar Sielpia Wielka z 1910 roku.

 

Mapa historyczna obszar Sielpia Wielka 1937 rok.

Zaplanowany z dużym rozmachem zakład w Sielpi stopniowo stawał się jednym z ważniejszych w Staropolskim Okręgu Przemysłowym. Wybudowano przy nim osiedle robotnicze, które w okresie rozkwitu miało około 400 mieszkańców, szpital i szkołę powszechną. Zakład pracował do 1921 roku a jego całkowita likwidacja nastąpiła w 1924 r. co spowodowało zmniejszenie ilości mieszkańców. W roku 1934 ze względu na wielką historyczną wartość zakład przekształcono w obiekt muzealny. Podczas II wojny światowej większa część oryginalnego wyposażenia zakładu została rozkradziona i przetopiona na potrzeby okupanta (wywieziono stąd ponad 70 wagonów maszyn i urządzeń). Obecnie w miejscu zakładu mieści się Muzeum Techniki z unikatowymi eksponatami. W Sielpińskim muzeum możemy zobaczyć zabytkowe tokarki, walcarki, strugarki, maszyny parowe i inne stare urządzenia. Najstarsza z eksponowanych maszyn pochodzi z końca XVIII wieku i służyła do obróbki tulei wozowych. Nie ma w Polsce innego muzeum które zgromadziło tak wielki potencjał maszyn z tego okresu. Nie sposób też pominąć faktu, że to właśnie w Sielpi znajduje się sprawny piec pudlingowy (hutniczy) zrekonstruowany przez pracowników Politechniki Częstochowskiej do wytopu żelaza. Jest to jedyny tego typu działający obiekt w Europie. Będąc na wczasach w miejscowości Sielpia warto zwiedzić zabytki w Muzeum Zagłębia Staropolskiego. Historyczna wartość obiektu jest niepowtarzalna.

 

 

 

SIELPIA OKOLICE

 

Prezentujemy atrakcyjne miejsca które warto zwiedzić w okolicy letniska Sielpia. Każde z nich jest godne uwagi i dostarczy niesamowitych wrażeń. Oto nasza propozycja: Sielpia okolice.

 

Sielpia okolice

 

PIEKŁO I NIEBO

 

W samym sercu przepięknych, starych lasów sosnowych, około 4,5 km na północ od letniska Sielpia (szlak niebieski - pieszy i czerwony szlak rowerowy) ukryta jest maleńka wieś Piekło (dawna nazwa do 1830 roku to Iwasiów). Trudno uwierzyć, że na początku XIX wieku funkcjonowały tu karczmy i zajazdy. Podczas II wojny światowej 6 kwietnia 1940 r. żołnierze SS, w trakcie obławy na mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” wymordowali tu wszystkich mężczyzn. Ten sam los spotkał mieszkańców wsi Niebo (dawna nazwa Babia Góra) oddalonej zaledwie o 2 kilometry.

 

Sielpia okolice   NIEBO 

 

Obecnie liczba mieszkańców wsi Niebo nie przekracza setki a wioskę Piekło zamieszkuje zaledwie kilku stałych mieszkańców.

 

POMNIK PRZYRODY SKAŁKI "PIEKŁO-GATNIKI"

 

Nieopodal wsi Piekło rozciąga się 100 metrowe pasmo skał z piaskowca jurajskiego, malowniczo wyrzeźbionych przez deszcz i wiatr. Skały wznoszą się ponad ziemię na wysokość do 5 metrów i zajmują powierzchnię ok. 2,5 hektara. Od południowej strony głównego grzbietu leżą dwa największe bloki skalne. Tego typu obiekty nazywane są w terminologi geologicznej - wychodnią.

 

U podnóża skał, od strony północnej znajduje się polana, na której jest wyznaczone miejsce pod ognisko. W okresie letnim jest to chętnie wybierane miejsce na rodzinnego grilla.

 

MODLISZEWICE

 

 Ok. 8 km. od miejscowości Sielpia. Dawna posiadłość Odrowążów, potem Modliszewińskich. Około 1630 r. na sztucznej wyspie otoczonej fosą Andrzej Dunin Modliszewski herbu Łabędź wybudował renesansowy dwór obronny na miejscu XIV wiecznej budowli (prawdopodobnie drewnianego dworu) Odrowążów. Budowla na planie prostokąta, w narożach budynku wybudowano dwie zadaszone basteje. Renesansowa kamieniarka. Można jeszcze dostrzec ciekawe detale architektoniczne świadczące o dużych walorach artystycznych obiektu. Na początku XVII w. jego właścicielem został Jan Lipski, późniejszy prymas Polski. Wtedy to dobudowano piętrowy budynek bramny ozdobiony kamiennym kartuszem z herbem Lipskich - Łada i mur obwodowy, którego do dziś pozostały zaledwie fragmenty. We władanie rodu Małachowskich wszedł w I poł. XVIII w., którzy dobudowali przyległy budynek gospodarczy zwany kuźnią. W końcu XIX w. zamek został sprzedany Tarnowskim.

 

W czasie okupacji po opuszczeniu dworu przez hrabinę Tarnowską był siedzibą zarządcy powiatu koneckiego Niemca majora Eduardra Fittinga, który zmuszał Polaków do morderczej pracy, gnębił ich i grabił. "Wsławił się" torturowaniem i licznymi morderstwami ludności cywilnej. Nie pomogła wieża strzelnicza, którą kazał zbudować przy dworze w Modliszewicach dla własnej ochrony i w obawie o życie (uważny obserwator zobaczy z czego została zbudowana - w większości z nagrobnych macew) - i tak został zastrzelony podczas konnej przejażdżki.

 

 

Wyrok wydany przez Komendę Okręgu AK wykonał 24.05.1944 r. "Wrzos" z dwoma innymi partyzantami. W latach 1983-1985 odbudowano budynek bramny oraz kuźnię. Kilka lat później rozpoczęto remont dworu, ale ze względu na brak środków finansowych prace przerwano. Obecnie zamek w Modliszewicach jest własnością Świętokrzyskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.

 

KAZANÓW

 

Wieś oddalona od Sielpi około 9 kilometrów (krótsza droga przez Dziebałtów). Jest to dawna własność Odrowążów a następnie Kazanowskich herbu Grzymała. Ciekawostka - jeszcze dziś możemy dostrzec w zachodniej części Kazanowa wzgórze, gdzie na kamiennym rumowisku widoczny jest zarys fosy wodnej. Jest to miejsce gdzie był zamek Kazanowskich.

W Kazanowie znajduje się zabytkowy, kamienny kościół powstały w XVII wieku. Kościół posiada 3 wieże i został wybudowany na miejscu dawnego kościółka drewnianego z 1529 roku. Pierwotnie kościół posiadał jedną nawę (zazwyczaj miejsce między kolumnami dla wiernych) a po rozbudowie powstały dwie kolejne. Rokokowy ołtarz główny z końca XVIII wieku jest drewniany, bardzo atrakcyjny i bogato wyrzeźbiony. Ambona wykonana w tym samym stylu. Wewnątrz zabudowań klasztornych znajdował się wirydarz (wewnętrzny ogród). Władze carskie na mocy odpowiednich dekretów w roku 1864 (po powstaniu styczniowym) zamknęły klasztor o.o. Bernardynów a zakonnicy zostali wywiezieni do Grodna. Budynek wówczas służył dla wojska carskiego do celów kwaterunkowych i magazynowych, będąc niejednokrotnie profanowany. W roku 1900 klasztor przejęli księża a w roku 1924 rozpoczęły się prace remontowe.

Przy drodze krajowej nr 42 znajduje się pomnik z 1969 roku upamiętniający bitwę w dniach 6-7 IX 1939 roku między oddziałami niemieckimi a III batalionem 163 Pułku Piechoty Rezerwowej wchodzącej w skład 36 Rezerwowej Dywizji Piechoty - (Armia "Prusy").

W trakcie krwawych dwudniowych walk uległa zniszczeniu większa część wsi Kazanów (kościół i klasztor na szczęście nie odniosły poważniejszych zniszczeń). Ucierpiał tylko fragment dachu i niewielki fragment południowego skrzydła  klasztoru. Klasztorne podziemia po tych tragicznych wydarzeniach były wykorzystywane do celów mieszkalnych przez okoliczną ludność, która straciła "dach nad głową".

Po wojnie w latach 60 XX podczas przeprowadzanych prac remontowych zamurowano wejścia do podziemi świątyni. Obecnie w tym miejscu mieści się parafia p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny.

Wracając do walk obronnych to 165 Pułk Piechoty dotarł do miasta Końskie 4 IX 1939 roku zajmując strategiczne pozycje obronne wzdłuż rzeki Czarna - na odcinkach wzdłuż Sielpińskiego zbiornika wodnego w miejscowości Sielpia -  szosa do miejscowości Piekło, kolejna kompania obsadziła dogodne stanowiska na trasie Sielpia -Wiosna a 3 kompania obsadziła się na trasie Gatniki - Wincentów - Niebo. Dowództwo w tym czasie przebywało w jednym z gospodarstw w miejscowości Sielpia. Już 6 IX rano Niemcy przekroczyli w Przedborzu Pilicę czego skutkiem było dotarcie ich oddziałów pancernych na odcinek Sielpia - Piekło. Polscy żołnierze skutecznie odparli atak niemieckich czołgów zmuszając ich do wycofania na Mniów. Około godz. 20 Niemcy ponownie (już większymi siłami) dotarli do Sielpi i Rudy Malenieckiej. Saperzy pośpiesznie wysadzili mosty na rzece Czarnej w Sielpi i Rudzie Malenieckiej pozbawiając na jakiś czas szybkiej przeprawy wojska niemieckie. Odpierano jeszcze w Sielpi i rejonie kilka niemieckich ataków po czym nasz pułk otrzymał rozkaz wycofania się w kierunku na Końskie i obrony pozycji wokół tej miejscowości. Dywizja zaczęła wycofywać się a jej część zajęła stanowiska obronne w miejscowości Kazanów. Około południa 7 września po ataku artyleryjskim nastąpił atak Niemców na pozycje 36 Dywizji Piechoty. Walki o Kazanów były bardzo krwawe i zacięte. Dochodziło nawet do walk w ręcz - na bagnety. Miejscowość przechodziła z rąk do rąk. Po wygranej bitwie okazało się że batalion poniósł straty w wysokości ok. 35-40 % stanu. Mimo wygranej bitwy dalsze rozkazy zmusiły polskie oddziały do odwrotu w kierunku Skarżyska Kamiennej.

MALENIEC

Maleniec to niewielka miejscowość oddalona od letniska Sielpia o  ok. 18 km. w powiecie koneckim nad rzeką Czarną Konecką (dopływ Pilicy). Przez Maleniec przebiega czerwony,  pieszy szlak turystyczny. Nazwa pochodzi od obfitujących dawniej w maliny lasów sosnowych. Po zakupie tych ziem przez kasztelana Jezierskiego w 1792 roku zaczął realizować zaplanowane inwestycje a do głównych należało budowa młynu, tartaku i fryszerni.

Wybudował też na rzece Czarnej zalew do napędzania koła wodnego będącego napędem maszyn wytwarzających narzędzia gospodarcze. Zakład leżał w obrębie Staropolskiego Okręgu Przemysłowego. Fabrykę wizytował w 1787 roku sam król August Poniatowski. Kolejny właściciel Tadeusz Bocheński  zainwestował w zakład i zmodernizował go, wybudował też walcownię oraz rozbudował zakład. W późniejszym czasie zmieniali się jego właściciele.

Walcownię napędzało drewniane koło wodne o średnicy 5,5 m i szerokości 4,5 m. które dzięki odpowiednim przekładniom uruchamiało 30 tonowe metalowe koło zamachowe. Było one nazywane przez robotników szaleńcem, bo jego szybkie obroty nie pozwalały ujrzeć potężnych szprych i nie dało się szybko zatrzymać. Koło służyło i nadal może służyć do napędu walcarki.

We wrześniu 1939 roku okupant przejął i uruchomił ponownie zakład na własne potrzeby. Niemcy z powodu okresowego braku wody do napędu koła zamontowali silnik Diesla. Po wojnie zakład wszedł w posiadanie państwa. Produkcja oparta na starych maszynach odbywała się nawet po elektryfikacji w roku 1959.  Wówczas to koło wodne zasilane było silnikiem elektrycznym służącym do dziś. W roku 1967 produkcja została wstrzymana a obiekt został wpisany do rejestru zabytków. Obecnie muzeum z działającą kuźnią i większością zabytkowych urządzeń oraz kołem wodnym można zwiedzać przez cały rok a patronat nad Malenieckim Muzeum trzyma Politechnika Śląska.

 

STARA KUŹNICA

 

Stara Kuźnica położona jest nad niedużą rzeką "Młynkowską" i oddalona jest od letniska Sielpia o 20 km. Przez miejscowość przebiega niebieski szlak turystyczny do miejscowości Kuźniaki i czerwony szlak rowerowy do Sielpi Wielkiej. Pierwsze wzmianki o działającej tutaj kuźni są datowane na XVII wiek. W tej malowniczo zlokalizowanej wiosce znajduje się (doskonale tak zachowany i jedyny w Polsce) XIX wieczny drewniany budynek kuźni której działające tam urządzenia (duży młot naciskowy z 1 połowy XIX wieku, zabytkowa dmuchawa - "miechy skrzynkowe") napędzane były wodą skierowaną odpowiednimi kanałami na dwa drewniane koła wodne.

Obecnie możemy podziwiać urządzenia piętrzące wodę a kierując strumień rzeczny na koło można uruchomić wciąż działające maszyny. Wśród eksponatów można zobaczyć tutaj też szereg drobnego sprzętu z tamtego okresu: obcęgi, nożyce do cięcia blachy czy szczypce. Kuźnia działała do 1957 roku produkując: kosy, lemiesze do pługów, łopaty, siekierki, haki i różnego rodzaju okucia. Kuźnia z infrastrukturą jest obecnie filią warszawskiego Muzeum Techniki.

Kuźnię udostępnia do zwiedzania mieszkający obok opiekun obiektu. W latach 80 XX w. w wyniku uregulowania podmokłego terenu powstał w pobliżu starej kuźni 2,1 hektarowy zbiornik wodny.

Teraz zalew jest chętnie odwiedzanym miejscem przez wędkarzy a wybudowane przy zalewie altanki z przygotowanym miejscem na ognisko zachęcają turystów do weekendowego przyjazdu i wypoczynku.